ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 11/10/06

Το Τρίτο Πρόγραμμα σε αποσύνθεση

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Το Τρίτο Πρόγραμμα (στους 90,9 και τους 95,6 των FM) αποτελούσε -και αποτελεί ακόμα- μια όαση στα ερτζιανά. Το θέμα είναι αν θα αποτελεί και στο μέλλον. Γιατί, όπως φαίνεται, κατά το τελευταίο διάστημα παραπαίει. Κάτι το (όπως έχει επικρατήσει να λέγεται) Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου, κάτι η αδράνεια των ιθυνόντων του, το Τρίτο έφτασε σε τέτοιο σημείο που, αν δεν δημιουργεί εκνευρισμό στους ακροατές του, σίγουρα προκαλεί αδιαφορία. Γιατί, όσο φανατικός κι αν είσαι, πόσες φορές μπορείς ν' ακούσεις την ίδια εκπομπή σε επανάληψη; Ούτε καν έξι-επτά...

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Οχι βέβαια από τότε που ο Μάνος Χατζιδάκις έφτιαξε ένα από τα πιο ζωντανά ραδιόφωνα που έχουμε ακούσει ποτέ στην Ελλάδα. Αλλά αργότερα, από τότε που ουκ ολίγοι άρχισαν να στελεχώνουν την ελληνική ραδιοφωνία, δίχως να θεωρούνται άμεσα εργαζόμενοι στην ΕΡΤ- και χωρίς να είναι μόνιμοι. Εκ πρώτης όψεως, αυτό μοιάζει -και ίσως να είναι- λογικό. Πώς είναι δυνατόν να γίνεται μόνιμος ένας παραγωγός σε ραδιοφωνικό σταθμό, ακόμα κι αν αυτός είναι κρατικός; Τι σημαίνει αυτό, δηλαδή; Οτι θα σταματήσει να κάνει εκπομπές όταν συμπληρώσει τα συντάξιμα χρόνια; Εχει τις ιδιαιτερότητές του ως μέσον το ραδιόφωνο. Δεν αποτελεί μία ακόμη κρατική υπηρεσία, όπως είναι (ήταν, δηλαδή) ο ΟΤΕ.

Το διαβόητο Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου διασφάλιζε τη μη δυνατότητα μονιμοποίησης των εργαζομένων στην ΕΡΤ. Πώς; Διά της πλαγίας οδού. Προέβλεπε την ανά 18μηνο υποχρεωτική παύση τριών μηνών των παραγωγών, ώστε να αποφεύγεται το, εκ του νόμου, δικαίωμά τους να διεκδικήσουν τη μονιμοποίησή τους. Ενα μέτρο πονηρό στη σύλληψή του, το οποίο δημιούργησε προβλήματα όχι μόνο στους εργαζομένους, που μόλις τελείωνε η σύμβασή τους έμεναν χωρίς δουλειά, αλλά και στους διευθυντές των ραδιοφώνων της ΕΡΤ, οι οποίοι ξαφνικά βρίσκονταν με μεγάλα κενά στο πρόγραμμα. Και όχι μόνο στο Τρίτο, αλλά και στο «Δεύτερο 103,7», στο «Kosmos 93,6» και αλλού. Πώς να φτιάξεις ανταγωνιστικό πρόγραμμα, όταν δεν μπορείς να δουλέψεις με τους ανθρώπους που επιλέγεις; Αδιέξοδο εν όψει.

Η κατάσταση ήταν ακόμα πιο απελπιστική στο Τρίτο. Ολο το καλοκαίρι δεν ακούγαμε τίποτε περισσότερο από επαναλήψεις παλαιότερων εκπομπών. Ημασταν στα τέλη Αυγούστου, λόγου χάριν, και οι πρωινοί παραγωγοί έλεγαν για «το καλοκαίρι που είναι μπροστά μας». Ποιος εχέφρων άνθρωπος θα παρέμενε συντονισμένος στη συχνότητα; Ούτε καν ο ίδιος ο διευθυντής του Τρίτου, Δημήτρης Παπαδημητρίου. Ακόμα και ο Σκαλκώτας, έργα του οποίου μεταδίδονταν εκείνη τη στιγμή, ακόμα κι αυτός θα μετακινούσε τη βελόνα του ραδιοφώνου του.

Κι ας πάσχιζαν κάποιοι (πρώην;) παραγωγοί του σταθμού να βελτιώσουν την κατάσταση. Χωρίς φυσικά να πληρώνονται. Ηχογραφούσαν καινούργιες εκπομπές, άλλαζαν κάποιες άλλες, ώστε να μην είναι τόσο... εξόφθαλμα ετεροχρονισμένες κοκ. Τουλάχιστον στους υπόλοιπους σταθμούς τής δημόσιας ραδιοφωνίας υπήρχαν άνθρωποι που το πάλευαν εκ των έσω. Στο Τρίτο η κατάσταση ήταν (είναι) ακόμα χειρότερη, γιατί δεν υπήρχαν ούτε καν αυτοί για να διασώσουν το σκάφος, που πήγαινε (πηγαίνει) στα... τυφλά. Και χωρίς αυτόματο πιλότο...

Μεσούντος του θέρους δε, ορισμένοι από τους (προσωρινά; Ποιος ξέρει;) απολυμένους στράφηκαν δικαστικά εναντίον της ΕΡΤ, διεκδικώντας μονιμοποίηση. Προχώρησαν λοιπόν σε ασφαλιστικά μέτρα για να συνεχίσουν τις εκπομπές τους και κέρδισαν προσωρινή διαταγή γι' αυτό. Αλλο μπέρδεμα κι ετούτο. Και τι θα πράξουν οι υπεύθυνοι της ΕΡΤ; Θα πάρουν πάλι πίσω όσους προσέφυγαν εναντίον της εταιρείας; Φαύλος κύκλος.

Ενα είναι σίγουρο, πάντως, ότι επιτυγχάνεται με αυτήν την κατάσταση: η σταδιακή απαξίωση των δημόσιων ραδιοφώνων, σε μια εποχή στην οποία όχι μόνο γίνονται όλο και καλύτερα, αλλά αποσπούν όλο και μεγαλύτερο μέρος της διαφημιστικής πίτας. Οσον αφορά το Τρίτο Πρόγραμμα, αποσυντίθεται σιγά-σιγά το μοναδικό ραδιόφωνο της μπάντας των FM, που ξεφεύγει από την εμπορική λογική, αποτελώντας καταφύγιο ποιότητας για ακροατές οι οποίοι θέλουν να ακούσουν πραγματικά καλή μουσική. Και όχι μόνο κλασική, αλλά όλων των ειδών.

Εκτός κι αν, σε τελική ανάλυση, τα οικονομικά μεγέθη είναι τόσο μεγάλα, που η ΕΡΤ αδυνατεί να αντεπεξέλθει. Δεν λέμε να μην ασχολείται με τις κάθε Eurovision ή να μην πληρώνει υπέρογκα ποσά για τις αποκλειστικές μεταδόσεις ποδοσφαιρικών ομάδων. Εμπορικές κινήσεις είναι αυτές, που ίσως αποφέρουν και κέρδη. Ας στρέψει όμως και λίγο την προσοχή της στο Τρίτο ή στα υπόλοιπα ραδιοφωνικά προγράμματά της. Κι από εκεί οφέλη θα έχει. Κι ας μην είναι οικονομικά.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/10/200